วันอังคารที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

3. เรื่องหมา - หมา

3. เรื่องหมา - หมา

หมา เป็นสัตว์ที่คนไทยหรือคนชาติไหน ๆ ในโลกนิยมเลี้ยงกันมากกว่าสัตว์ชนิดอื่น และเป็นเพื่อนที่ตอบสนองทางจิตใจได้ดี เราสามารถสัมผัสมันหรือแม้แต่จะพูด คุยกับมันได้ แต่เราไม่มีทางทำอย่างนั้นได้เลยกับสัตว์เลี้ยงอื่น ๆ เช่น ปลาเงิน , ปลาทอง , งูหลาม , หรือกิ้งก่าอีกัวนา ส่วนเหตุผลรองก็คือ เลี้ยงมันไว้ใช้งาน ไม่ว่าจะเป็นการจับหนู คาบสัตว์ที่ถูกยิงมาให้เจ้าของหรือเฝ้าบ้าน

หมา มีหน้าที่ที่คนมอบหมายให้ทำต่างกัน จึงเกิดการเพาะพันธุ์ที่แตกต่างกัน หมาฝรั่ง เช่น โกลเดนรีทรีฟเวอร์ มีหน้าที่ติดตามพรานไปคาบมา ดัชชุนต์ต้องตัวยาวเพื่อมุดโพรงไปล่าหนู ส่วนหมาไทย เช่น บางแก้ว ซึ่งเป็นพันธุ์ใหม่ที่ผสมพันธุ์ระหว่างหมาที่อำเภอบางแก้ว จ.พิษณุโลก กับหมาจิ้งจอก หรือหมาป่านั้นก็มีไว้เฝ้าบ้าน หรือใช้ในกิจกรรมทางทหาร

กล่าวเฉพาะหมาพันธุ์ที่กำลังเป็นข่าวโด่งดังอยู่เนือง ๆ คือ ร๊อทไวเลอร์ มีถิ่นกำเนิดในอิตาลีเมื่อสองพันปีกว่ามาแล้ว กองทัพโรมันใช้หมาพันธุ์นี้เป็นสุนัขสงคราม นำมันติดตามไปทุกที่ แต่ไปขยายพันธุ์ได้ดีในเมืองร๊อทไวล์ เยอรมนี ลักษณะเด่นของร๊อทไวเลอร์ คือกรามที่แข็งแรงอย่างเหลือเชื่อ เป็นพันธุ์ที่แรงกัดหนักที่สุด สามารถขบกระดูกขาวัวใหญ่ ๆ ให้แตกได้ในการงับเพียงไม่กี่ครั้ง ลักษณะทางกายภาพที่กำยำล่ำสัน เต็มไปด้วยมัดกล้าม ทำให้มันเหมาะที่จะใช้งานในกองทัพ เป็นหมาหนึ่งในไม่กี่พันธุ์ที่ไม่เกี่ยงสภาพดินฟ้า อากาศ มนุษย์สามารถเลี้ยงร๊อทตี้ได้ในสภาพทะเลทรายไปจนถึงไซบีเรีย

ยิ่งกว่านั้นเป็นหมาฉลาด กระโหลกใหญ่ บรรจุไว้ด้วยสมองก้อนใหญ่ที่คู่มือเลี้ยงหมาของฝรั่งต่างใช้คำบรรยายตรงกัน ว่า

"highly intelligent" เป็นหมาหนึ่งในไม่กี่พันธุ์ที่สอนง่าย ภักดีต่อเจ้าของ และแน่นอน... ฉลาดที่สุด

แต่ข้อเสียของร๊อทไวเลอร์ ก็คือ มันเป็นหมาที่ไม่อดทนต่อการกดดัน โดยเฉพาะด้านจิตใจ การเลี้ยงอย่างไม่เอาใจใส่ การกำจัดเขต ล้วนเป็นปัจจัยที่สร้างแรงกดดันให้มันทั้งสิ้น เนื่องจากหมาพันธุ์นี้แข็งแรง และกัดได้รุนแรงกว่าหมาพันธุ์อื่น จึงต้องการการดูและเป็นพิเศษ การมีคู่มือเลี้ยงมันจะช่วยให้ปฏิบัติตัวกับมันได้ถูกต้อง อาทิช่วงวัยขนาดไหนควรพามันไปพบคนมาก ๆ เพื่อให้ไม่กลัวคน ไม่กัด ช่วงเวลาไหนควรพาไปเรียน หรือจะจัดสถานที่เลี้ยงดูหมาอย่างไรจึงจะเหมาะสม ด้วยความที่ร๊อทไวเลอร์ ภักดีต่อเจ้าของ
(ใช้คำว่า รัก นั้นน้อยไปสำหรับหมาพันธุ์นี้) เจ้าของหรือผู้เลี้ยงจึงควรรักมันด้วยความจริงใจ พูดคุยกับมัน จูบ กอดมันด้วยความจริงใจ ให้มันสัมผัสได้ถึงความรักที่มีต่อมัน เมื่อมันรักเรา เรารักมันตอบกอดจูบดูแลอย่างจริงใจและผูกพัน ความรักนั้นจะเผื่อแผ่ไปยังมนุษย์คนอื่นด้วย

ร๊อทไวเลอร์ที่เจ้าของ เลี้ยงอย่างรักใคร่จะไม่ดุร้าย และมันจะรักมนุษย์คนอื่น ๆ ด้วย เคยมีคนให้มันทำหน้าที่เป็นเพื่อนเด็กเล็กได้เมื่อเลี้ยงให้โตมาด้วยกัน ความอดทนต่ำต่อแรงกดดัน ทำให้ต้องเลี้ยงมันด้วยบริเวณกว้างพอสมควร การขังกรงตลอดเวลานับว่าไม่สมควร ยิ่งขังกันทีละสองสามตัวยิ่งเลวร้าย หมาจะเครียดและกลายเป็นดุ เห็นอะไรขวางหูขวางตาไปหมด ร๊อทไวเลอร์ไม่ได้ดุมากไปกว่าบางแก้วหรือบูลเทอเรีย แต่เรี่ยวแรงของมันนั้นมีมหาศาล แค่มันกัดเบา ๆ เพราะตกใจ ก็สามารถทำให้เลือดเป็นทางยาวได้แล้วสำหรับผู้ใหญ่ ลองคิดดูเถิดว่าถ้าเป็นเด็กกระดูกอ่อน ๆ จะสาหัสแค่ไหน

ร๊อทไวเลอร์ ดุเท่ากับหมาทุกพันธุ์ที่มนุษย์เลี้ยงอย่างไม่ใส่ใจ แต่สร้างความเสียหายได้มากกว่าเพราะมันแข็งแรงกว่า เจ้าของต้องเป็นคนที่แข็งแรงมากจึงจะดึงร็อตไวเลอร์น้ำหนัก 40 ก.ก.ให้อยู่ ต้องกันมันให้อยู่ห่างจากคนอื่น ๆ เพราะมีโอกาสมากเหลือเกินที่จะก่อความเสียหาย ทั้งทรัพย์สินและชีวิต



ร๊อทไวเลอร์และหมาพันธุ์อื่น ๆ จะดุหรือน่ารักนั้น ขึ้นอยู่กับผู้เลี้ยง ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร และถ้าเกิดเรื่องร้ายขึ้น คนที่รับกรรมก็คงเป็นคนเลี้ยงนั่นเอง ที่เป็นคดีขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์บ่อย ๆ ในเรื่องความดุร้ายของร๊อทไวเลอร์นั้น สื่อต่าง ๆ ลืมคำนึงถึงวิธีเลี้ยงดู มุ่งเขียนข่าวแต่ด้านโหดเพื่อเรียกยอดขายเพียงอย่างเดียว แต่ถ้าสืบสวนลึกลงไปก็จะรู้ว่าเหตุร้ายเกือบทั้งหมดมีต้นตอมาจากวิธีการ เลี้ยงดูของคนนั่นเอง หาใช่ตัวหมาดุเองไม่

วิถีชีวิตของหมา หรือแม้แต่คน ถูกกำหนดโดยคนเลี้ยง และสภาพแวดล้อม
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
จาก “เรื่องหมา ๆ” ในคอลัมน์ ขอบฟ้ากว้าง โดย ดุษฏี พนมยงค์ หนังสือพิมพ์มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับที่ 1383 ประจำวันที่ 16-22 ก.พ. 2550

บันทึกถึงผู้เขียน
ขอคารวะ และขอบคุณ “ครูดุษ” อย่างจริงใจ ที่ถ่ายทอดความเข้าใจอันถูกต้องชัดเจนต่อร๊อทไวเลอร์ ได้อย่างลึกซึ้งและมีคุณค่ายิ่ง ให้กับสังคมนอกวงการผู้นิยมร๊อทไวเลอร์ ได้รู้จักร็อตไวเลอร์ในอีกแง่มุมหนึ่ง นอกเหนือไปจากที่มักจะตกเป็น “จำเลยจอมโหด” ทางสื่ออยู่เนือง ๆ โดยเฉพาะข้อสรุปในเรื่องวิถีชีวิตของสุนัขที่ขึ้นอยู่กับเจ้าของ และสิ่งแวดล้อมนั้น สำคัญยิ่ง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น